O VENTO
O vento,
que co seu paso
todo o levou
e nada deixou
só soidade e dor.
Que co seu soar
só deixa imaxinar
quen o vai parar.
Con angustia mira a lúa,
nin a noite o vai calmar.
Patricia Mañá Fosado
terça-feira, 9 de fevereiro de 2010
Subscrever:
Enviar feedback (Atom)
Sem comentários:
Enviar um comentário